Ενάντια στης φύσης τη λεηλασία, αγώνας για τη γη και την ελευθερία

Τρίτη 7 Μαρτίου 2023

Να αποσυρθεί άμεσα το απαράδεκτο Νσχ του ΥΠΕΝ για την δήθεν προστασία του περιβάλλοντος

ΝΑ ΑΠΟΣΥΡΘΕΙ ΑΜΕΣΑ ΤΟ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ ΝΣΧ ΤΟΥ ΥΠΕΝ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΗΘΕΝ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ

Κατατέθηκε αιφνιδιαστικά στη Βουλή νομοσχέδιο μαμούθ του ΥΠΕΝ, με 263 άρθρα που αφορούν ρυθμίσεις για την δήθεν προστασία του περιβάλλοντος και των δασών, κυρώσεις, χωροταξικές και πολεοδομικές διατάξεις, μετά από προσχηματική απαράδεκτη διαβούλευση εν μέσω του 3ημέρου της Καθαράς Δευτέρας.

Οι διατάξεις του παραπάνω νσχ, βρίσκονται στην κατεύθυνση επιτάχυνσης της υλοποίησης της στρατηγικής της ΕΕ για την Πράσινη και Ψηφιακή Μετάβαση, την εμπορευματοποίηση της ενέργειας, του περιβάλλοντος, της διαχείρισης αποβλήτων και του νερού. Επιχειρεί να διαμορφώσει καλύτερους όρους για τους επενδυτές σε αυτούς τους τομείς, εφαρμόζοντας, ακόμα πιο αυστηρά, τις σχετικές Οδηγίες της ΕΕ, φορτώνοντας επιπλέον βάρη στο λαό.

Το μέρος Δ «ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΟΥ ΦΥΣΙΚΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ», είναι αυτό στο οποίο περιλαμβάνονται τα άρθρα που αφορούν σε περιβαλλοντικές και κυρίως δασικές αρμοδιότητες. Ειδικότερα υπογραμμίζουμε τα παρακάτω:

Κεφάλαιο Α' «ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΚΑΙ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΦΥΣΙΚΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ»

Από την εισαγωγή του και συγκεκριμένα στα άρθρα 173, 174, 175, αλλά και στα παραρτήματα, σκόπιμα δεν αναφέρονται ορισμοί για τα δασικά οικοσυστήματα, ενώ αναφέρονται μόνο τα “αρχέγονα δάση” και “παλαιά δάση”, αφού αυτά δεν αποτελούν ξεχωριστές επιστημονικές κατηγορίες, αλλά δασικά οικοσυστήματα, που έχουν κάποια χαρακτηριστικά. Ούτε επίσης αναφέρονται οι Εθνικοί δρυμοί που διαχρονικά υπάρχει επιδίωξη, και σε ένα βαθμό έχει γίνει, αλλαγή του ορισμού τους και αντικατάστασή του από τον ορισμό ως “εθνικά πάρκα” που καμιά σχέση δεν έχουν με τους δρυμούς.

Με τα άρθρα 178, 179, 180 ζωνοποιούν τις προστατευόμενες περιοχές για να χτίζουν νοικιασμένους, ξενοδοχεία, κλπ καταργώντας κάθε περιορισμό. Με πρόσχημα την προστασία μειώνεται η συνολική έκταση των προστατευόμενων περιοχών, περιοχών natura χρησιμοποιώντας το κόλπο της εσωτερικής ζωνοποίησης. Διαμορφώνεται έτσι κλιμάκωση του βαθμού προστασίας τους, μέχρι μηδενικής, ενώ στο όνομα της πράσινης ανάπτυξης θα υλοποιηθούν πράσινες τουριστικές επιχειρήσεις, νέοι πράσινοι οικισμοί και φυσικά ΑΠΕ, κυρίως αιολικά πάρκα για να εξυπηρετηθούν με την πανάκριβη “πράσινη” ενεργεία τα επιχειρηματικά κέρδη και ανάγκες.

Οι Ειδικές Περιβαλλοντικές Μελέτες (ΕΠΜ) κατά τη μέχρι σήμερα σύνταξή τους έχουν δημιουργήσει πολλά θέματα και αντιδράσεις ειδικά από κατά τόπους επενδυτές σε περιοχές Natura. Επί της ουσίας αποσυνδέει τον καθορισμό χρήσεων γης από τη διαδικασία των ΕΠΜ και των Σχεδίων Διαχείρισης (καταργείται η αναφορά σε καθορισμό χρήσεων βάσει του ΠΔ 59/2018) και στην αιτιολογική αναφέρει ότι γίνεται για να μην υπάρχει σύγχυση με τις γενικές κατηγορίες χρήσεων του πολεοδομικού σχεδιασμού. Σκόπιμα δεν είναι σαφές και το πώς θα καθορίζονται οι επιτρεπόμενες και μη δραστηριότητες. Επιπλέον εξαιρεί κάθε περιοχή που έχει ρυθμιστεί με Σχέδια του πολεοδομικού σχεδιασμού (ΕΠΣ κλπ) εντός των ζωνών.

Ιδιαίτερη σημασία έχει ότι καθώς οι ΕΠΜ από ότι φαίνεται θα καθυστερήσουν, υπάρχει ο κίνδυνος να θεσμοθετηθούν πολεοδομικά σχέδια, ενώ παράλληλα θα γίνουν ή υπάρχει ζήτηση να γίνουν, ειδικά πολεοδομικά σχέδια στις περιοχές των Natura για τουριστικές επενδύσεις κλπ.

Όλα τα παραπάνω στοχεύουν στο να αποκτήσουν οι ζώνες αυτές μεγαλύτερη ευελιξία, ως προς του τι θα επιτρέπεται εντός και τι όχι.

Κεφάλαιο Β' «ΕΛΕΓΧΟΣ ΚΑΙ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΩΝ ΚΥΡΩΣΕΩΝ ΚΑΙ ΕΙΔΙΚΟΤΕΡΑ ΜΕΤΡΑ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ»

Τα άρθρα 184, 185, 187 αφορούν αρμοδιότητες του ΟΦΥΠΕΚΑ. Με τα παραπάνω άρθρα επιχειρείται η δημιουργία ενός νέου κατασταλτικού μηχανισμού και η υποκατάσταση των αρμόδιων υφιστάμενων κρατικών δασικών υπηρεσιών, οι οποίες υπολειτουργούν, ως αποτέλεσμα της περιβαλλοντικής πολιτικής.

Με το άρθρο 185 ανατίθεται η αρμοδιότητα της εκτέλεσης τεχνικών έργων από τη δασική υπηρεσία στον ΟΦΥΠΕΚΑ. Είναι ακόμη μια απόδειξη, ότι στόχος διαχρονικά όλων των κυβερνήσεων, είναι η παραπέρα απαξίωση της δασικής υπηρεσίας, που έχει αυτήν την αρμοδιότητα αυτή κατ επιταγή του Συντάγματος στο πλαίσιο της προστασίας και διαχείρισης των δασών. Μια δασική υπηρεσία που την κατάντησαν γυμνή από επιστημονικό προσωπικό, μέσα, οικονομικούς πόρους και αντί να ενισχύεται, αποδυναμώνεται και άλλο με την αφαίρεση αρμοδιοτήτων.

Η εκχώρηση αυτή αναδεικνύει και αποκαλύπτει ότι οι Μονάδες Διαχείρισης Προστατευόμενων Περιοχών και ο ΟΦΥΠΕΚΑ δεν είναι τίποτε άλλο από εργαλεία διεύρυνσης των επεμβάσεων των κάθε είδους επιχειρηματικών ομίλων και υποκατάστασης αρμοδίων υφιστάμενων κρατικών υπηρεσιών μεταξύ των οποίων και η δασική υπηρεσία.

Τα αντικείμενα του ΟΦΥΠΕΚΑ αποτελούν αποκλειστικά αρμοδιότητα των κρατικών υπηρεσιών και πρέπει άμεσα να ενταχθούν μαζί με το επιστημονικό προσωπικό και άλλο εξειδικευμένο προσωπικό τους σε αυτές.

Με το άρθρο 186 εισάγεται η έννοια των καίριων περιοχών βιοποικιλότητας. Η ονομασία “καίριων περιοχών” είναι πρόσχημα για μείωση των χώρων που χρειάζεται να προστατευθεί η βιοποικιλότητα η οποία μάλιστα δεν μπορεί να “απομονωθεί” οικολογικά από τους άλλους βιοτικούς και αβιοτικούς παράγοντες που μπορούν να την επηρεάζουν.

Κεφάλαιο Γ' «ΠΟΙΝΙΚΕΣ ΚΑΙ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΕΣ ΚΥΡΩΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΟΥ ΦΥΣΙΚΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ»

Με τα άρθρα 190 έως 208 πραγματοποιείται η μετατροπή των προβλεπόμενων στις διατάξεις της δασικής νομοθεσίας πταίσματα σε διοικητικές παραβάσεις. Άντι να λυθεί όμως το θέμα με τα πταίσματα, που το έχουμε καταγγείλει από το 2019, δημιουργείται μια επιπλέον γραφειοκρατική διαδικασία σε μια δασική υπηρεσία πλήρως αποδυναμωμένη από προσωπικό. Επομένως προκύπτει σοβαρό θέμα εφαρμογής της διαδικασίας, καθώς επίσης και από την χωρίς καμία κατηγοριοποίηση των αδικημάτων αναφορικά με τα επιβαλλόμενα πρόστιμα.

Κεφάλαιο Δ' «ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΤΗΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΤΩΝ ΔΑΣΩΝ»

Το πλαίσιο καταβολής των προβλεπόμενων αποζημιώσεων στα μέλη των ΕΠ.Ε.Α. αλλά και η διαδικασία αναπληρώσεως του κενού που προκύπτει συχνά στην πράξη από τις παραιτήσεις των δικηγόρων και μηχανικών, αναφέρεται στα άρθρα 213 και 214.

Αυτό που δεν θέλει να καταλάβει σκόπιμα η κυβέρνηση της ΝΔ, είναι ότι το πρόβλημα δεν είναι η αμοιβή, αλλά ότι με το ελάχιστο επιστημονικό προσωπικό, δασολόγοι που υπάρχουν στη δασική υπηρεσία δεν μπορούν να καλύψουν το φόρτο και τον όγκο των αντιρρήσεων. Η προετοιμασία του κάθε φακέλου δεν άφορα μόνο τον δασολόγο μέλος της επιτροπής, αλλά και του τμήματος δασικών χαρτογραφήσεων της κάθε διεύθυνσης δασών, που κατά κανόνα στελεχώνεται από έναν δασολόγο που είναι ο ίδιος που προετοιμάζει φακέλους για άλλες αντιρρήσεις.

Μην τολμήσει η κυβέρνηση να αλλάξει τη σύνθεση των επιτροπών με ιδιώτες δασολόγους ή μηχανικούς γιατί θα μας βρει απέναντί τους.

ΑΜΕΣΑ ΠΡΟΣΛΗΨΕΙΣ 800 Δασολόγων από τους τουλάχιστον 1500
που έχει ανάγκη για στοιχειώδη λειτουργία η Δασική υπηρεσία.

Προκύπτει ξεκάθαρα η αντίληψη της κυβέρνησης ότι
όταν παραιτούνται οι δικηγόροι ή οι μηχανικοί τότε χρησιμοποιείται
ο Δασολόγος ως “ο χρήσιμος ηλίθιος”!

Διότι, αφού το αν θα υπάρχει δικηγόρος στις ΕΠΕΑ ή όχι, εξαρτάται από την παραίτηση ή μη τότε, ας μας απαντήσουν:

  • Αν χρειάζεται πάντα δικηγόρος τότε πώς και ποιος μπορεί να ασκήσει τη νομική αρμοδιότητα;
  • Αν μπορεί ο Δασολόγος τότε δεν είναι απαραίτητος ο δικηγόρος από την αρχή;
  • Άραγε γιατί χρειάζεται δικηγόρος και μάλιστα ως πρόεδρος;

Με το άρθρο 217 καταργούνται ουσιαστικά και οριστικά οι εγκρίσεις επέμβασης από τη δασική υπηρεσία και τις μετατρέπουν σε απλό πληροφοριακό δελτίο. Έτσι θεωρείται αυτονόητα ότι δίνεται έγκριση επέμβασης σε ΑΕΠΟ ή πρότυπες περιβαλλοντικές δεσμεύσεις με την υπουργική ή άλλον φορέα ανάλογα την κατηγορία του έργου. Παύει άλλη μια «γραφειοκρατική πράξη» προς όφελος της “ταχύτητας υλοποίησης” της επένδυσης κυρίως για Αιολικά και φωτοβολταϊκά πάρκα.

Η περαιτέρω η εμπορευματοποίηση των δασών για τουριστική εκμετάλλευση ενισχύεται με το άρθρο 219, αφού δίνει τζάμπα κρατική δασική γη στους τουριστικούς κυρίως ομίλους, ώστε να μπορούν να υλοποιούν μεγάλες επενδύσεις (πχ 200 κλίνες, σύνθετα τουριστικά καταλύματα, σουίτες, τουριστικά χωριά κλπ), όταν ο συντελεστές δόμησης της ιδιοκτησίας του ομίλου–“επενδυτή”, είναι μικρότερη από αυτήν που απαιτείται για να γίνει τέτοιου μεγέθους επιχείρηση.

Πολύ περισσότερο που όπως προκύπτει στο νόμο δεν χρειάζεται οποιαδήποτε άλλη διαδικασία αρκεί να περιλαμβάνεται και θεωρείται ότι εγκρίνεται στην Απόφαση Έγκρισης Περιβαλλοντικών Όρων (ΑΕΠΟ), οπότε θεωρείται μέσω αυτής ως δεδομένη και η έγκριση επέμβασης σε κρατική δασική γη αν συμπληρώσει τις απαιτήσεις στη γη.

Επιπρόσθετα οι υπηρεσίες δεν θα μπορούν να ελέγξουν αν τηρούνται οι περιβαλλοντικοί οροί, αφού πχ μέσα στο ξενοδοχείο ή στο σύνθετο κατάλυμα μπορεί να γίνουν παρεμβάσεις χωρίς να μπορεί να παρακολουθήσουν οι αρμόδιες κρατικές υπηρεσίες.

Η έγκριση επέμβασης από τη δασική υπηρεσία καταργείται και μετατρέπεται σε απλό πληροφοριακό δελτίο με το άρθρο 220.

Συναδέλφισσες συνάδελφοι,

Οι ρυθμίσεις επιδιώκουν να εξαλείψουν κάθε περιορισμό ή έλεγχο στη δράση των μονοπωλιακών – επιχειρηματικών ομίλων, ενώ με ένα μπαράζ ευνοϊκών για το κεφάλαιο ρυθμίσεων και φωτογραφικών διατάξεων ολοκληρώνουν και υλοποιούν όλα τα αιτήματα που στοχεύουν στην πιο εντατική και ολοκληρωτική εκμετάλλευση της γης και του Περιβάλλοντος.

Αντισταθείτε απέναντι στους καταστροφείς της ζωής, του περιβάλλοντος, της εργασιακής μας υποβάθμισης σε πρωτοκολλητές των επιχειρηματικών “πράσινων” ομίλων.

Να σηκώσουμε όλοι συλλογικά το ανάστημά μας.
Καλούμε το προεδρείο της ΠΕΔΔΥ σε άμεση και μαζική αντίδραση.

ΔΗΜΟΣΙΟΫΠΑΛΛΗΛΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ ΔΑΣΟΛΟΓΩΝ & ΣΥΝΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ

Πηγή: dasarxeio.com

Δεν υπάρχουν σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου

*** Τα ανώνυμα σχόλια δεν θα δημοσιεύονται πάντα. ***