 |
| Δύση Πανσέληνου στο Δασαμάρι, 14/8/2011, 6:40 π.μ. (φωτογραφία: Γιώργος Σ.) |
Η πανσέληνος δεν επιτρέπει σε κανέναν να εθελοτυφλεί.
Ρίχνει άπλετο φως στους καμένους σκελετούς και στην ευθύνη όλων.
Και προστατευτικό υποφωτισμό στα νεαρά δεντράκια που μεγαλώνουν.
Η ΠΑΝΣΕΛΗΝΟΣ
ΑπάντησηΔιαγραφήΌλα τα πολλά και μεγάλα.
Θροΐζει η χλόη, τ’ αστέρια της γης διαμάντια σπασμένα και πάχνη
πρόσεχε τα βήματά σου με θάμπος κομπιάζουν και λοξοδρομούν
συχνά∙ ποια, καλή μου, η επόμενη σκέψη, θριαμβικές αψίδες μονο-
πάτια και θάμνοι ανώνυμοι, μην τάχα σαλέψουν οί αρμονίες
η γαλήνη, η ευδία στους ουρανούς, η μοίρα η γαλανή που τυφλά θροΐζει.
Μα νύχτωσε. Σβήνουν τα κάλλη της ημέρας τα ψεύδη τέλος.
Ο ίσκιος με τον ίσκιο αναμετράται (αρουραίος μικρός
στην αντίπερα όχθη λακίζει) σωσίες του σκοταδιού τα μαύρα
ερέβη την επιστροφή νοσταλγούν τίς πρώτες περπατησιές
εκεί πού γεννήθηκαν εκεί ν’ αποθάνουν. Στα φίλια κυπαρίσσια
τα μαγικά της νύχτας σε μια πλαγιά του λόφου Προφήτης Ηλίας
έστω λησμονημένοι έστω πηλός και σκόνη και πέτρα του τόπου
κόκαλα πού πέρασαν τη λίμνη καθώς πρέπει τιμητικά
με σεβασμό με ρούχα καθαρά όχι σαν αδέσποτα σκυλιά στο αμπέλι.
(Δεν ξεύρω ψυχή μου τί θα μας σώσει) — αν έχεις πανσέληνο πληρώνεις.
(Μάρκος Μέσκος, Χαιρετισμοί, 1995)
Πολύ ωραίο κάδρο, Γιώργο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚρίμα που είναι τόσο χαμηλή η ανάλυση (κινητό;)...
Μάλλον ήρθε η ώρα για αγορά ψηφιακής!