Χίλιοι λόγοι για δασοπροστασία λαϊκής-εθελοντικής βάσης

Αναδημοσίευση άρθρου από το φιλικό και καθ' ύλην αρμόδιο ιστολόγιο Καμένη Γη.

---

Έρχονται οι επενδύσεις στην έρημο που ετοιμάζουν

Ανακοινώθηκε η χρηματοδότηση για την αντιπυρική προστασία, την περίοδο του καλοκαιριού του 2014, προς τους Δήμους της χώρας. Τα ύψη των δαπανών ανά νομό είναι αστεία, πέραν αυτού όμως αξίζει να εξετάσουμε μερικά -σκληρά- δεδομένα.

Σε επίπεδο Νομών, τη μεγαλύτερη καταπόνηση από πυρκαγιές, έχουν υποστεί οι Νομοί Ηλείας, Χίου και Σάμου, οι οποίοι καθόλη την περίοδο 1983-2008 (με την τρομερή περίοδο του θέρους του 2007) παρουσιάζουν καταστροφές οι οποίες αντιστοιχούν στο 48,6%, 36,4% και 33,8% των πραγματικών εκτάσεών τους.

Για σκεφτείτε, ο νομός Ηλείας με έκταση περίπου 2.600 τετραγωνικά χιλιόμετρα, έχει καμένες εκτάσεις 1.200 τ.χλμ. Για την προστασία των υπολοίπων άκαυτων που σημαίνει δομημένων, ασκεπών και γεωργικών εκμεταλλεύσεων αλλά και των καμένων και δασωμένων - αναδασωμένων ή χορτολιβαδικών εκτάσεων, δικαιούται χρηματοδότηση 475.100 ευρώ. Αν κάνουμε μία πρόχειρη αναγωγή, η προστασία από τη φωτιά εκτιμάται στα 182 ευρώ ανά τετραγωνικό χιλιόμετρο ή 0,000182 ευρώ στο τετραγωνικό μέτρο ή 0,18 ευρώ ανά στρέμμα.

Η Χίος, δικαιούται χρηματοδότηση 215.200 ευρώ, μαζί με τις Οινούσσες και τα Ψαρά. Εκεί 215.200 ευρώ κατανέμονται για την προστασία 904 τετραγωνικών χιλιομέτρων. Καλύτερο μοιάζει να έχεις 238 ευρώ για την προστασία ενός τετραγωνικού χιλιομέτρου ή 0,238 ευρώ για την προστασία ενός στρέμματος γης.

Η Σάμος με 226.000 ευρώ, διαθέτει το κολοσσιαίο ποσό των 475 ευρώ για κάθε τετραγωνικό χιλιόμετρο, δηλαδή λιγότερο από μισό ευρώ ανά στρέμμα. Μπορεί να είναι μικρό το ποσό αλλά είναι καλύτερο και από την Χίο και ολόκληρο τον νομό Ηλείας.

Δεν επεκτεινόμαστε στις χρηματοδοτήσεις των άλλων "πρωταθλητών" της πυρκαγιάς όπως ο νομός Ιωαννίνων ή η Κεφαλλονιά (η οποία μετά τους σεισμούς καρτεράει και ένα καλοκαίρι που παραδοσιακά αποτελεί περίοδο έντονης δουλειάς για πυροσβέστες και δασοπυροσβέστες). Δε χρειάζεται να επεκταθούμε αφού ούτε τα λεφτά θα αυγατίσουν, ούτε θα αρχίσει να βρέχει είτε πυροσβέστες, εθελοντές και μέσα αλλά ούτε και κανονική βροχή προκειμένου να μειωθούν ή να εκμηδενισθούν οι κίνδυνοι.

Μέσα στα ποσά αυτά, προστίθενται και μερικά άλλα όπως ποσά τα οποία διαχειρίζονται οι κατά τόπους δασικές αρχές προκειμένου να εφαρμόσουν "πρόληψη" κατά το ισχύον από το 1998 "δόγμα" πως Η Δασική Υπηρεσία προλαμβάνει και η Πυροσβεστική σβήνει τις πυρκαγιές. Καλό είναι να μην αναφερθούμε στα ποσά αυτά γιατί απλά σχολιάζουμε και δεν έχω κανένα σκοπό να σας χαλάσω τη διάθεση για το υπόλοιπο του θέρους.

Σημειώνω πως τα ποσά που αναφέρονται στις παραπάνω χρηματοδοτήσεις, του Υπουργείου Εσωτερικών (και δημοσιεύεται στο fire.gr) περιλαμβάνουν και δαπάνες πρόληψης καθαρισμού βλάστησης, για μείωση του κινδύνου πυρκαγιάς σε αστικά και περιαστικά άλση, έλεγχο χωματερών,ενίσχυση εθελοντικών δράσεων, προμήθεια εξοπλισμού και λειτουργικές δαπάνες. Η αντιπυρική θωράκιση της χώρας μοιάζει με καλοκαιρινό νυχτικό νύφης του προπερασμένου αιώνα.

Στην Αττική τώρα, στους Δήμους που αγκαλιάζουν το Πεντελικό, οι χρηματοδοτήσεις του Υπουργείου Εσωτερικών, μοιράζονται ως εξής

Δήμος Πεντέλης: (με 28,88 τ. χλμ) 75.000

Δήμος Χαλανδρίου: 20.000

Δήμος Αμαρουσίου: 18.200

Δήμος Κηφισιάς: (με 34 τ. χλμ) 79.500

Δήμος Διονύσου: (με έκταση 68,66 τ.χλμ) 131.700

Δήμος Μαραθώνα: (με 226,55 τ. χλμ) 92.800 (αλλά εκεί υπάρχει το κεφάλαιο Ψινάκης)

Δήμος Παλλήνης: (με 30,72 τ. χλμ) 48.300

Δήμος Σπάτων-Αρτέμιδος: (με 74 τ. χλμ) 31.300

και

Δήμος Ραφήνας-Πικερμίου: (με 42 συνολικά τ. χλμ και 37 τετραγωνικά χιλιόμετρα δασών και δασικών εκτάσεων) 42.400

Από τα αμείλικτα νούμερα προκύπτει πως ο δήμος Πεντέλης, για όλα τα παραπάνω παίρνει 2,60 ευρώ ανά στρέμμα, ο δήμος Κηφισιάς 2,35 ευρώ ανά στρέμμα, ο δήμος Διονύσου 1,90 ευρώ ανά στρέμμα, ο δήμος Μαραθώνα 0,40 ευρώ το στρέμμα, τα Σπάτα με την Αρτέμιδα παίρνουν 0,42 ευρώ ανά στρέμμα, η Παλλήνη 1,57 ευρώ ανά στρέμμα και η Ραφήνα με το Πικέρμι, περίπου 1 ευρώ ανά στρέμμα.

Αν τώρα υπολογίσουμε (με εκτίμηση και αναγωγή στις τρέχουσες τιμές εργασιών που απαιτούται για την σωστή πρόληψη πυρκαγιών (καθαρισμοί και απομάκρυνση προϊόντων καθαρισμών, απομάκρυνση εύφλεκτης βλάστησης, καθαρισμοί κορμών, διανοίξεις ζωνών, κόστη περιπολιών σε βάρδιες κ.λπ.) τα παραπάνω ποσά του Υπουργείου αρκούν για να αγοραστούν τα πορτοκαλί μπλουζάκια των εθελοντών δασοπυρόσβεσης, άντε και μερικά παντελόνια. Για τα υπόλοιπα θα τελούνται απλά, λιτανείες και δεήσεις για βροχή.

Οι εθελοντές καλούνται πάλι να βγάλουν το φίδι από την τρύπα. Με δικές τους δαπάνες, χρόνου, χρήματος (και εύχομαι τα κόστη να μείνουν εκεί και να μην επεκταθούν και σε ζωές).

Βλέποντας τη ζοφερή εικόνα που σχηματίζεται από τα μνημονιακά δεδομένα που δεν βλέπουν θέση, για το φυσικό περιβάλλον σε κανένα χρηματιστήριο δικών τους -ανύπαρκτων- αξιών, κάθε ενεργός πολίτης οφείλει να ενταχθεί και σε μία εθελοντική ομάδα ΔΑΣΟΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ. Κάθε συμμετοχή θα αποδειχθεί υπερπολύτιμη και καθοριστική, στις συνθήκες που ζούμε.

Οι οργανώσεις εθελοντών, θα πρέπει να υποστηριχθούν -με τα ελάχιστα διαθέσιμα μέσα- από τους Δήμους και τις Περιφέρειες προκειμένου να υπάρξει και αποτέλεσμα. Κάποιες εθελοντικές ομάδες δασοπροστασίας που λειτουργούν υγειώς, το έχουν καταφέρει, όπως η Εθελοντική Δασοπροστασία Δήμου Καισαριανής που είναι στην ουσία, λαϊκή πρωτοβουλία και λειτουργεί ως τέτοια.

Οι άνθρωποι αυτοί, με κίνητρα την αγάπη τους για το δάσος, τη φύση και ως λογικό επαγόμενο την αγάπη τους για τον Άνθρωπο και την Κοινωνία έχουν αναπτύξει την εξαιρετικά πρωτοπόρο ομάδα τους ως πυρήνα ανοικτής κοινωνικής δράσης. Όπως και να το κάνουμε η μεγάλη δεξαμενή εύρεσης εθελοντών είναι η κοινωνία. Και η εθελοντική δασοπροστασία είναι πάνω απ' όλα κοινωνική δράση.

Παρόμοιες ομάδες μπορεί να υπάρχουν παντού. Απλά, χρησιμοποιώ ως παράδειγμα την ομάδα της Καισαριανής, για την ιστορία της και τη λαϊκή της βάση. Μέσω του Δικτύου Εθελοντικών Οργανώσεων, αυτές οι ομάδες μπορούν να έρθουν σε επαφή και να οργανωθούν ενόψει της πιο σκληρής περιόδου στον τομέα της δασοπροστασίας, η οποία είναι ήδη εδώ.

Μαζί, μπορούν να ενεργοποιηθούν και στον τομέα της πυροπροστασίας και ανεξάρτητες κινήσεις πολιτών, όπως αυτή που έχω τη χαρά να γνωρίζω από τη γειτονιά μου, από την πόλη μου, το Πικέρμι, το Δασαμάρι SOS. Όλα αυτά, με την εμπειρία που συσσωρεύεται και ανταλλάσσεται, μπορούν πράγματι να θωρακίσουν τον τόπο και τη χώρα έναντι των απειλών που προέρχονται είτε από την πυρκαγιά και τους εμπρηστές είτε από τον μεγαλύτερο κίνδυνο, εκείνον της διάλυσης κάθε δασοπροστατευτικής δομής που υπήρχε, όσο και αν υπήρχε, στη χώρα.

Οι Δήμοι καλούνται να συμπαρασταθούν. Με ό,τι μέσο διαθέτουν.

---

Ο Δήμος Καισαριανής που φέτος, χρηματοδοτείται, με 32.000 ευρώ, έχει την εθελοντική Δασοπροστασία του Δήμου. Πιστοποιημένη, με λειτουργικές δομές, αποτελεσματική και με διαρκή και ανοιχτή κοινωνική δράση. Αποτελεί υπόδειγμα και λόγο που κάνει αυτούς που επικαλούνται την έλλειψη χρηματοδοτήσεων για την ανάπτυξη της δασοπροστασίας, ως δημοτική δομή, να ντρέπονται (όσοι δηλαδή έχουν λίγο φιλότιμο). Δεν μπορώ να σκεφτώ τι θα κατάφερναν αν είχαν μεγαλύτερη χρηματοδότηση.

Πηγή: Καμένη Γη