«Συνέβη, επομένως μπορεί να ξανασυμβεί:
αυτή είναι η ουσία των όσων έχουμε να πούμε.»
Primo Levi
αυτή είναι η ουσία των όσων έχουμε να πούμε.»
Primo Levi
Αφίσα που κολλήθηκε στη Ραφήνα και το Πικέρμι
Εδώ και λίγες μέρες λειτουργεί δίπλα μας, στο δήμο Ραφήνας, ένα κέντρο κράτησης προσφύγων-μεταναστών σε μια πρώην κατασκήνωση του δήμου Ζωγράφου. Ανακοίνωση για τη λειτουργία του κέντρου είχε κυκλοφορήσει πρίν μερικούς μήνες η Πρωτοβουλία αλληλεγγύης στους πρόσφυγες και μετανάστες της Ραφήνας.
Η λειτουργία του κέντρου ορίστηκε, τελικά, από την τοπική διοίκηση σε σύμπραξη με την περιφερειακή και την κεντρική διοίκηση, ως ημίκλειστο κέντρο "φιλοξενίας" προσφύγων. Οπως διαπιστώσαμε, η πραγματική κατάσταση είναι ότι το κέντρο απ' έξω ελέγχεται από την αστυνομία, μέσα διοικείται από το στρατό και ενδιάμεσα ορθώνεται ένα αγκαθωτό συρματόπλεγμα με λάμες (κονσερτίνα). Ο συνειρμός με τα ναζιστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης είναι προφανής. Το χειρότερο όμως είναι η εξοικείωση της τοπικής κοινωνίας με τον εγκλεισμό των προσφύγων και η αποδοχή του εξευτελισμού της ανθρώπινης ιδιότητας: ο πρόσφυγας-μετανάστης αντιμετωπίζεται ως μίασμα που πρέπει να στερηθεί την ελευθερία του και να ζει περιορισμένος στα γκέτο-στρατόπεδα συγκέντρωσης.
Ευτυχώς, όμως, υπάρχουν και οι εξαιρέσεις. Κάτοικοι της περιοχής μας κυκλοφόρησαν την παραπάνω αφίσα καταγγέλοντας αυτήν ακριβώς την εξοικείωση.
Θεωρούμε χρέος μας να υποστηρίξουμε την πράξη τους και τον ευθύβολο λόγο τους: οι "ομοιότητες" στις οποίες αναφέρονται είναι πάρα πολλές και σε όλα τα επίπεδα...
Αλλη μια εξαιρεση απο το κυριαρχο ξενοφοβικο μοντελο στο δημο μας αποτελει το φιλικο ιστολογιο Καμενη Γη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔυστυχως ομως οι εξαιρεσεις απλα επιβεβαιωνουν τον κανονα.
οι συγκεκριμμένες ομοιότητες είναι μια προβολή των εμμονών ανθρώπων που θεωρούν εαυτούς φορείς της μόνης αλήθειας. Οι πρόσφυγες επέλεξαν να έρθουν εδώ καθοδηγούμενοι είτε από ανάγκη είτε από ιδεολογική στράτευση. Τα ναζιστικά στρατόπεδα δεν ήταν επιλογή των βασανισμένων η ισχύς της ναζιστικής Γερμανίας δεν συγκρίνεται με την αποικία εδώ. Τέλος, λίγος σεβασμός στα θύματα του ναζισμού δεν βλάπτει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα στρατόπεδα “φιλοξενίας” είναι η βαρβαρότητα που προελαύνει
ΔιαγραφήΑπό τους φράχτες…
Έως τώρα, το ελληνικό κράτος έχει στρατιωτικοποιήσει περαιτέρω τα εξωτερικά σύνορά του (με την παρουσία της Frontex και του ΝΑΤΟ και τη συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας) με αφορμή την “προσφυγική κρίση”. Ταυτόχρονα, έχει αναγάγει τη διαχείριση ενός κοινωνικού ζητήματος σε μια ακόμα παράμετρο της στρατιωτικής στρατηγικής του. Έχει εκκενώσει καταυλισμούς, με πρόσφατα παραδείγματα τις επιχειρήσεις στην Ειδομένη και στην πύλη Ε1 του λιμανιού του Πειραιά. Επομένως, είναι ακριβώς υπ’ αυτές τις συνθήκες που γίνεται η “υποδοχή” των “περισσευούμενων” και των “μη αρεστών” προσφύγων/μεταναστών: σε κέντρα εκτοπισμού υπό το καθεστώς ενός γενικευμένου στρατωνισμού.
…και τις “πολιτισμένες υποδομές”…
Οι “οργανωμένοι χώροι φιλοξενίας”, όμως, δεν αποτελούν παρά έναν ευφημισμό των παλιών στρατοπέδων. Ο τρόπος με τον οποίο έχουν στηθεί (και στήνονται) αυτά τα στρατόπεδα «φιλοξενίας» είναι τέτοιος ώστε να μπορούν ανά πάσα στιγμή να μετατραπούν σε κλειστά κέντρα, σε μεγάλες φυλακές. Είναι χωροθετημένα με τέτοιο τρόπο ώστε να μην διασαλευτεί η κανονικότητα του εθνικού κορμού: στις παρυφές πόλεων ή στη μέση του πουθενά (Σχιστό, Σκαραμαγκάς και τα δεκάδες άλλα στρατόπεδα που στήθηκαν στη Βόρεια Ελλάδα) με σκοπό να “χαϊδευτεί” το τέρας του κοινωνικού μισανθρωπισμού και του ρατσισμού. Η ίδια η πολεοδομική απομόνωση και η “αορατότητα” μετατρέπει τους μετανάστες σε ένα εύκολα διαχειρίσιμο κομμάτι της κρατικής καταστολής. Στο περιθώριο του «δημόσιου βίου» και με τον διαρκή εκβιασμό της εξάρτησης των διαδικασιών ασύλου από την παραμονή τους στα στρατόπεδα.
…ως το “ανθρώπινο πρόσωπο” των δεσμοφυλάκων
Ταυτόχρονα, οι διάφορες ΜΚΟ έχουν φροντίσει να αποτελέσουν έναν εξίσου μισητό φράχτη: κάθε απόπειρα αδιαμεσολάβητης αλληλεγγύης, κάθε απόπειρα διάρρηξης της απομόνωσης και δημιουργία ζωντανών σχέσεων ντόπιων και μεταναστών περικυκλώνεται από “ευαίσθητους” φορείς που αναλαμβάνουν τη “φιλάνθρωπη” δράση: συσσίτια και απαξίωση. Οι ΜΚΟ, ως έκφραση του διευρυμένου κράτους της περίφημης «κοινωνίας των πολιτών», παίζουν σημαντικό ρόλο στην αφομοίωση κινηματικών πρακτικών και αποτελούν οργανικό συμπλήρωμα του στρατωνισμού στη διαχείριση των προσφύγων/μεταναστών ως το ανθρώπινο πρόσωπό του.
Μέσα σε αυτή την κατάσταση η αυτονόητη οργή για τις συνθήκες διαβίωσης εξυπηρετεί να εκτονώνεται προς τα μέσα, με “εθνοτικές” ή “φυλετικές” συγκρούσεις, για να μην εκδηλωθεί ενάντια στις συνθήκες γενικευμένης ομηρίας. Γιατί αυτός είναι ο φόβος κάθε εξουσίας. Και αυτόν οφείλουμε να γιγαντώσουμε.
Η ΟΡΓΗ ΤΩΝ “ΦΙΛΟΞΕΝΟΥΜΕΝΩΝ” ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ/ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ-ΤΡΙΩΝ ΕΙΝΑΙ ΚΟΜΜΑΤΙ ΤΗΣ ΔΙΚΗΣ ΜΑΣ ΟΡΓΗΣ
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΤΩΝ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ/ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΥΣ ΦΡΑΧΤΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΑ
Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΑΝΟΙΓΕΙ ΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ
κατάληψη Αγρός (πάρκο Τρίτση – Ίλιον)
Θερσίτης (Ίλιον)
Antifascist Action (Περιστέρι)
κατάληψη Παπουτσάδικο (Χαϊδάρι)
κατάληψη Σινιάλο (Αιγάλεω)
Μπλόκο στην εξουσία (Νίκαια)
Συνέλευση της Πλατείας Κερατσινίου
Ρεσάλτο (Κερατσίνι)
Η απολυτοτητα του σχολιου το στερει απο την ικανοτητα να δει ομοιοτητες και διαφορες. Βλεπει μονο ενα πραγμα, τη διαφορα.Η παραβλεψη των ομοιοτητων των στρατοπεδων εγκλεισμου ανθρωπων σε 2 διαφορετικες ιστορικες στιγμες απορρεει προφανως απο τη δικη του-μονη-αληθεια του, η οποια συναρταται με την ιδεολογια του.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι προσφυγες επελεξαν τη ριψοκινδυνη φυγη προς την ειρηνη, την ελευθερια, τη μορφωση των παιδιων τους και οχι αυτο, το στρατοπεδο. Για τη μελλοντικη εξελιξη τους μεσα απο τα γκετο, την εξαθλιωση, τους αποκλεισμους φροντιζει η κατεχουσα την ειρηνη σπερνοντας πολεμους Δυση.
Στο μεταξυ η Ελλαδα στο ονομα των προσφυγων εισπραττει μισθο δεσμοφυλακα απο την ΕΕ, δημιουργει και καμμια θεση εργασιας! βελτιωνει και καμμια κατασκηνωση... ενα μικρο κοκκο απο τη "διανομη" του πλουτου αυτων των πολεμων...