Μάρτιος: μήνας ενημέρωσης

Η σκέψη που κυριαρχούσε τελευταία ήταν πώς να πάμε ένα βήμα παραπέρα την 7μηνη δουλειά που κάνουμε με ειδικούς, με διαβάσματα, με συλλογές σπόρων, με ενδιαφέρουσες συζητήσεις, με ήπιες δενδροφυτεύσεις και σποροφυτεύσεις στο Δασαμάρι...
Σκεφτήκαμε λοιπόν το καταστάλαγμα αυτής της συνεχούς διαδικασίας επιλογών να το μοιραστούμε ευρύτερα:

1. Τι σημαίνει ουσιαστική δασοπροστασία - μέτρα ενάντια σε ό,τι απειλεί το δάσος (καταπατήσεις, ανεξέλεγκτη βόσκηση, παράνομες χωματερές, πυρκαγιές).
2. Τι σημαίνει ουσιαστική αναδάσωση (πρωτοκαθεδρία στη φυσική αναγέννηση και ήπιες μέθοδοι εμπλουτισμού, όπως είναι η σποροφύτευση πλατύφυλλων, π.χ. βελανιδιάς).

Βρεθήκαμε με άλλες τρεις ομάδες εθελοντών και συνδιαμορφώσαμε ένα περιεκτικό κείμενο ("Αναδασώσεις-πυροτεχνήματα αντί πολιτικής για τα δάση") και 2 αφισάκια.

Το κείμενο μοιράστηκε από τις ομάδες σε περίπου 1500 ευαισθητοποιημένους πολίτες που καλοπροαίρετα συμμετείχαν στις δύο τελευταίες εμπορικές δασοκτόνες "αναδασώσεις" στην Πεντέλη (14 και 21 Μαρτίου). Το σοβαρό ενδιαφέρον και η ανταπόκριση του κόσμου ήταν εμφανή και οι διαπιστώσεις στην ίδια κατεύθυνση. Χαρακτηριστική φράση: "ξεριζώνουν 100 για να βάλουν 1".

Mέχρι τώρα έχουν γίνει 35 αναφορές στο κείμενο από διάφορα blogs/sites και η εξάπλωση των θέσεών μας συνεχίζεται μετά και το δημοσίευμα στην Ελευθεροτυπία (24/3/2010).
Επιστήμονες δασολόγοι ανταποκρίθηκαν, δηλώνοντάς μας τη στήριξή τους στις θέσεις που προασπίζουμε καθώς και τη διαθεσιμότητά τους.

Συμπέρασμα: Υπάρχει το ενδιαφέρον και η ανάγκη να ορθωθεί κι ένας άλλος ουσιαστικός λόγος απέναντι στην επιχειρούμενη πλύση εγκεφάλου (με κατασκευάσματα που μόνο αναδάσωση δεν εξασφαλίζουν). Και όχι μόνο λόγος, αλλά και ουσιαστική παρέμβαση για να περισώσουμε δάση και δασικές εκτάσεις. Για να μη θεωρητικολογούμε, ένα καλό πεδίο για την περιοχή μας είναι να εξασφαλίσουμε ότι το Δασαμάρι δεν θα το κατασπαράξουν οι καταπατητές. Ένα πεδίο που δοκιμάζονται οι πάντες: οι νόμοι που το έχουν κηρύξει αναδασωτέο, η τοπική αυτοδιοίκηση που σφυρίζει αδιάφορα και εμείς όλοι...