O Schiller στο δημαρχείο ή “όποιον βγει από το μαντρί, τον τρώει ο λύκος”

Οι ψήφοι πρέπει να ζυγίζονται και όχι να μετριούνται.
F. Schiller, Γερμανός συγγραφέας & ποιητής

-Λες έχω αμπέλια και χωράφια και σπίτια και γης. Κουράδες έχεις. Κανένας άνθρωπος δεν έχει γη. Η γης έχει εμάς και σπάει κέφι μαζί μας, άσε που την ενοχλάμε κάθε λίγο σαν κοτόψειρες.
Νίκος Τσιφόρος, Έλληνας συγγραφέας

Από την κινητοποίηση φορέων και κατοίκων στο δημαρχείο [Ραφήνας]

Κουραστήκαμε να παρακολουθούμε το ίδιο έργο σε διαρκείς, μονότονες επαναλήψεις. Επαναλήψεις προδιαγεγραμμένων και προκαθορισμένων ψηφοφοριών, σε τοπικά και δημοτικά συμβούλια στημένων, θεραπόντων μίας κατ’ επίφαση δημοκρατίας.

Όπως αναρωτήθηκε, κουρασμένος από την επανάληψη του ίδιου έργου στη Βουλή και ο -ποιητής και δημοσιογράφος- Κ. Καναβούρης, σε κείμενό του: Αν δεν είναι εξευτελισμός η ύπαρξη αυτού του συρφετού από χηνάρια που σηκώνει τα φτεράκια σε κάθε ψηφοφορία καταστροφής [τότε τι είναι;]

Μία δημοκρατία προϋποθέτει πολίτες και σύμφωνα με τον πανάρχαιο ορισμό και σε ελεύθερη απόδοση:

Ο πολίτης ταυτίζεται με την πόλη, με το σύνολο. Θεωρεί τον εαυτό του γέννημα και προέκταση της πόλης, της κοινότητας και την πόλη την αντανάκλαση του εαυτού του.

Συνέπεια του παραπάνω είναι το να θεωρεί πολίτη, αυτόν που σήμερα στην εποχή του Homo anaptyxiacus (sic) ή Homo exterminatore, αυτόν που η σύγχρονη φιλολογία των επιφυλλίδων ονομάζει “Ενεργό Πολίτη”.

Και πως περιγράφεται ένας “Ενεργός Πολίτης”; Ας διαβάσουμε έναν κοινά αποδεκτό ορισμό:

Ο ενεργός πολίτης είναι ο υπεύθυνος πολίτης που είναι ενημερωμένος και γνωρίζει τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις του, εκφράζει την άποψή του και συμμετέχει ενεργά στην κοινωνία.

Ο ενεργός πολίτης είναι υπεύθυνος απέναντι στον εαυτό του, φροντίζει για την υγεία και την ευεξία του, την προσωπική του ευημερία και ανάπτυξη.

Ενημερώνεται για τα κοινά, αναζητά πληροφορίες, συμμετέχει στο χώρο της δημόσιας συζήτησης με παραδοσιακούς ή σύγχρονους τρόπους, διαμορφώνει κριτική σκέψη και παίρνει θέση.

Προστατεύει το περιβάλλον και ενδιαφέρεται για την προστασία του φυσικού περιβάλλοντος.

Δεν ρυπαίνει, υιοθετεί πρακτικές που ενισχύουν το πράσινο, την εξοικονόμηση ενέργειας, προσέχει την κατανάλωση του νερού, ανακυκλώνει, κινείται με τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς ή το ποδήλατο.

Ο ενεργός πολίτης διεκδικεί τα δικαιώματά του, τη δημιουργία υποδομών στη γειτονιά του και στη χώρα του, τη διατήρηση ελεύθερων χώρων, την προστασία του πράσινου στους κοινόχρηστους χώρους και της πολιτιστικής κληρονομιάς.

Σέβεται τη διαφορετικότητα, τα ανθρώπινα δικαιώματα, βοηθά τους συμπολίτες του, τηρεί τους κανόνες που θεσπίζονται για τη διευκόλυνσή τους και είναι ανοιχτός απέναντι στους μετανάστες της πόλης, διεκδικώντας την κοινωνική ένταξή τους.

Παρατηρεί τι συμβαίνει στην κοινωνία και παρεμβαίνει, σε συνεργασία με συμπολίτες του, όταν διαπιστώνει παρανομίες δημόσιων ή ιδιωτικών φορέων.

Δηλαδή ο Ενεργός Πολίτης έχει μία αρκετά σύνθετη υπόσταση αλλά μπορούν όλα τα παραπάνω να συμπυκνωθούν στα ρήματα: ενδιαφέρομαι, συμμετέχω, ενημερώνομαι, συζητώ, διεκδικώ, σέβομαι, παρατηρώ, διαπιστώνω και παρεμβαίνω. Ο Ενεργός Πολίτης είναι ο απαραίτητος στυλοβάτης κάθε κοινωνίας, το υγιές θεμέλιο της.

Χθες, 26/5/2015, έλαβε χώρα δημοτικό συμβούλιο [του δήμου Ραφήνας-Πικερμίου] που περιελάμβανε μεταξύ άλλων και το θέμα της “θετικής ή όχι” γνωμοδότησης του δήμου, στη διαβούλευση που έχει ξεκινήσει η Περιφέρεια Αττικής για τη ΜΠΕ για την “Οριστική οριοθέτηση τμημάτων ρέματος Βαλανάρη”, μία ΜΠΕ με προτάσεις εξυπηρετικότατες για τους λίγους και επιζήμιες για τους πολλούς, όπως είχαμε αναλύσει στα υπομνήματα μας αλλά και στις διάφορες αναρτήσεις που κάναμε εδώ για το θέμα αυτό. Σε χθεσινή ανάρτησή μας μάλιστα, καλούσαμε και τους ενεργούς πολίτες, τους ενημερωμένους και “διαβασμένους” πολίτες του δήμου μας να παραστούν στο συμβούλιο.

Κατά τη συζήτηση του θέματος, από τους δημοτικούς συμβούλους παρόντος και του μελετητή κ. Μίχα, αναδείχθηκε η αδυναμία τους να κατανοήσουν (εάν διάβασαν) τη ΜΠΕ και συνεπώς και να τη στηρίξουν (όπως ποθούσε η συντεταγμένη πλειοψηφία τους). Με αερολογίες τύπου “Πείτε μας κ. Μίχα, εδώ πρόκειται για πρόταση και όχι για μελέτη. Έτσι δεν είναι;” θεωρούσαν πως εισέδυαν στον πυρήνα της μελέτης και την κατανόηση του κόσμου, ως άλλοι Νεύτωνες. Η παράσταση αυτή είχε και την κορύφωση του πρώτου μέρους, όταν ο μελετητής, στηρίζοντας τη μελέτη του αναφώνησε το επιστημονικότατο “Δε συντρέχει λόγος ανησυχίας, μη φοβάστε” ως άξιος απόγονος του παλιού καλού Καλοχαιρέτα.

Η τραγωδία για τον μελετητή και τη συντεταγμένη δημοτική πλειοψηφία άρχισε με τις έντονες -ολίγον τι ανακριτικές- αλλά με χαμογελαστό ύφος, ερωτήσεις της δημοτικής συμβούλου της κίνησης μας [Μέτωπο Ψηλά], Αμαλίας Τόκα. Το χαμόγελο βοήθησε τον μελετητή να νιώσει πιο άνετα αλλά η θερμοκρασία είχε αρχίσει να ανεβαίνει.

Ακολούθησε ερώτηση του κ. Φαφούτη προς τον μελετητή, γιατί μελετά πρόταση υδραυλικών έργων στον Βαλανάρη που δεν πλημμυρίζει, την ίδια ώρα που μόλις πρόπερσι, το Μέγα Ρέμα είχε δημιουργήσει σοβαρότατα προβλήματα.

Σιγή ασυρμάτου και δηλώσεις αναρμοδιότητας ήταν η αναμενόμενη αντίδραση του μελετητή.

Ακολούθησε η “πάσα” του κ. Αδαμόπουλου στην κα. Αγγ. Ξηντάρα, αρχιτεκτόνισσα και γέννημα θρέμμα της περιοχής για να εκφράσει τη γνώμη της.

Αφού εξέφρασε την απορία, γιατί γίνεται πρόταση υδραυλικών έργων αφού ο Βαλανάρης δεν έχει πλημμυρίσει ποτέ, εξήγησε πως τα σχεδιαζόμενα έργα καταστρέφουν μοναδικά φυσικά τοπία και λειτουργικά οικοσυστήματα. Το χειροκρότημα που ακολούθησε την τοποθέτησή της ήταν θερμότατο. Ο δήμαρχος, αντιδήμαρχος Μπουρνούς, δυσανασχέτησε αλλά ήταν μάλλον αναμενόμενο.

Και η τραγωδία για την συμπολίτευση και τον μελετητή άρχισε όταν δόθηκε ο λόγος στους πολίτες. Τους πραγματικά διαβασμένους και ενημερωμένους για κάθε γραμμή της μελέτης, για κάθε ίχνος σχεδίου που συνόδευε τη μελέτη.

Μίλησαν ο Ηλ. Ταρναράς από τον Νηρέα ο οποίος σαν μελετητής μηχανικός-υδραυλικός παρατήρησε την παντελή έλλειψη προτάσεων που να λαμβάνουν υπόψη το γεγονός πως αν διευκολυνθεί η κάθοδος του νερού προς τα κατάντη και σε μεγαλύτερες ποσότητες, θα προκύψει επανάληψη των τελευταίων πλημμυρών στο Μ. Ρέμα και μάλιστα σε μεγαλύτερη κλίμακα. Επίσης η έλλειψη πρόνοιας συγκράτησης του νερού στα ανάντη (με υδρονομικά έργα) θα επιβαρύνει κι άλλο την κατάσταση.

Ακολούθησαν σύντομες τοποθετήσεις–παρεμβάσεις και ήρθε η σειρά του εκπροσώπου της κίνησης Δασαμάρι SOS, Γ. Σταυρινού, ο οποίος ήταν πραγματικός καταπέλτης. Υπέδειξε με αναφορά σε κάθε σελίδα της μελέτης, ένα ένα τα λάθη, τις παραλείψεις και τις άσκοπες αλλά υποστηρικτικές για τα αφανή ακόμα σκοπούμενα, του εντολέα της μελέτης (Νομαρχία επί Κουρή το 2010) που εξυπηρετούσε εξώφθαλμα την κατάργηση του δάσους και την αστικοποίηση της περιοχής μετά την βάναυση κακοποίηση του Βαλανάρη, προς όφελος ολίγων (και εκλεκτών μάλλον). Και την ομιλία του κ. Σταυρινού ακολούθησε χειροκρότημα που προκάλεσε την εκνευρισμένη αντίδραση του δημάρχου αντιδημάρχου Μπουρνούς. (Ο Κομφούκιος δίδασκε πως το δίκιο εξασφαλίζει ηρεμία, κάτι που προφανώς έλειπε στον εκνευρισμένο.)

Ακολούθησαν και άλλες παρεμβάσεις πολιτών, ουσιαστικές και τεκμηριωμένες που δυστυχώς δεν έλαβαν ΚΑΜΙΑ ΣΟΒΑΡΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ. Ακόμα και η “επιστημονικότητα” [sic] έχει την ευθιξία να συσταλεί με αιδώ όταν καλείται να στηρίξει σκοτεινά και αόριστα μικροσυμφέροντα των ολίγων και των υπηρετών τους. Δόθηκε και απάντηση στο επιχείρημα του μελετητή πως “Οι οριοθετήσεις προστατεύουν τα ρέματα” καταδεικνύοντας πως ενώ το ισχυρίζεται αυτό, στη μελέτη μικραίνει την οριοθέτηση όταν είναι να θίξει βιλίτσες και αυθαίρετα μέγαρα. Και τη μικραίνει με τις προτάσεις διευθέτησης τμημάτων ρέματος ιδιαιτέρου περιβαλλοντικού ενδιαφέροντος. Το λαϊκό σπίτι που πρέπει να προστατευτεί είναι ένα σπιτάκι μερικών εκατομμυρίων ευρώ που φτιάχτηκε από το υστέρημα και τον κόπο του εφοπλιστικού (π.χ.) κάματου.

Όπως θα διαπιστώσει ο αναγνώστης της παρούσας ανάρτησης, παρουσιάζονται μόνο τα άξια λόγου επιχειρήματα και οι στιβαρές θέσεις των συμμετεχόντων στη χθεσινή συζήτηση. Δεν γίνεται αναφορά σε μία αστεία και επιπέδου έκθεσης Γ' Δημοτικού, εισήγηση, ούτε και σε ανεκδοτολογικού χαρακτήρα, σχόλια τύπου “Το τοπικό συμβούλιο στο Πικέρμι έδωσε θετική γνωμοδότηση όπως και η δημοτική επιτροπή ποιότητας ζωής”. Αυτά δεν στέκουν σε μία σοβαρή (αλλά δυστυχώς ετεροβαρή) συζήτηση που αφορά ζητήματα Περιβάλλοντος. Φυσικού και Ανθρωπογενούς.

Όποιος ενδιαφέρεται να μάθει περισσότερα, μπορεί να ανατρέξει στα τοπικά ενημερωτικά μέσα αλλά μπορεί και να παρακολουθήσει τα πλάνα που έλαβε η ΕΡΤ Open και το Cine Σχολειό και θα αναρτηθούν εδώ, σε λίγες μέρες ως ελεγεία στον χειραγωγούμενο δημοτικό σύμβουλο.

Τέλος, αφού έγινε μία έντονη και ετεροβαρής συζήτηση, όπου το δίκαιο ήταν σαφέστατα από τη μία μεριά, ήρθε η ώρα της ψηφοφορίας για να επιβεβαιώσει τη ρήση του Κ. Kαναβούρη που αναφέραμε στην αρχή του κειμένου.

Αρνήθηκαν τη θετική γνωμοδότηση, το ΜΕΤΩΠΟ ΨΗΛΑ (Αμ. Τόκα), η Λαϊκή Συσπείρωση (Χ. Τσαλαπατάνης), o Α. Βασιλόπουλος και η ομάδα δημοτικών συμβούλων του κ. Αδαμόπουλου (Θ. Αδαμόπουλος, Σ. Κατσούδα). Υπήρξαν και δύο λευκά από τους κ.κ. Βουδούρη, Μαυρουδή. Ο Δ. Φαφούτης που έλειψε για λίγα λεπτά δεν πρόλαβε να ψηφίσει.

Νίκος Σίμος

ΥΓ: Αγαπητέ Schiller, ακόμα δεν έχει βρεθεί το κατάλληλο ζύγι για τις ψήφους των ανθρώπων.

Πηγή: ΜΕΤΩΠΟ ΨΗΛΑ