Την έντονη αποδοκιμασία της για την απόφαση του Αναπληρωτή Υπουργού, κου Τσιρώνη, να υποκύψει στα συμφέροντα και τις χρόνιες πιέσεις της Κυνηγετικής Συνομοσπονδίας Ελλάδας (ΚΣΕ), εκφράζει η Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία.
Η νέα ετήσια ρυθμιστική απόφαση για τον τρόπο διεξαγωγής του κυνηγιού στην Ελλάδα ήταν μια ευκαιρία για τον κύριο Τσιρώνη να επιδείξει το ήθος και τη λογική που αντιστοιχεί σε έναν πολιτευτή με οικολογική συγκρότηση. Φαίνεται όμως ότι η ατζέντα για το περιβάλλον έχει περάσει πια οριστικά στα «αζήτητα». Το οποιοδήποτε πολιτικό κόστος κρίθηκε «ασήκωτο» σε σχέση με τα οικονομικά και πολιτικά συμφέροντα που διακυβεύονται, ενώ πάντα καραδοκεί η «απειλή» ότι μια εσωκομματική διαφωνία θα προκαλέσει ρωγμή στο κυβερνητικό σχήμα. Ως αποτέλεσμα, η περιβαλλοντική πολιτική, η οποία και θα διαχώριζε τη σημερινή κυβέρνηση από τις προηγούμενες χωρίς κανένα οικονομικό κόστος, παραμένει απαράλλακτη, με μεγάλο χαμένο στην προκειμένη περίπτωση τα άγρια πουλιά της Ελλάδας.
Η νέα ρυθμιστική απόφαση δεν περιλαμβάνει «αμοιβαίες υποχωρήσεις», όπως αναφέρει σε ανακοίνωση του το ΥΠΑΠΕΝ, αλλά αλλαγές άνευ βαρύτητας και οικολογικής σημασίας. Κατ’ αρχάς, αφαιρείται από τη λίστα των θηρεύσιμων ειδών μόνο ο Καπακλής, ενώ η εισήγηση της Ορνιθολογικής περιείχε άλλα δύο πιο επίμαχα είδη που μειώνονται (Πετροπέρδικα και Καλημάνα). Ο δε Καπακλής δεν αποτελεί δημοφιλές θήραμα. Επίσης, τρία είδη (Ορτύκι, Τρυγόνι και Αγριοπερίστερο) θα κυνηγιούνται μέχρι και μια εβδομάδα νωρίτερα σε σχέση με άλλες χρονιές (20/2 αντί 28/2), ρύθμιση η οποία δεν έχει απολύτως κανένα νόημα αφού τα Τρυγόνια και τα Ορτύκια δεν κυνηγιούνται τον Φεβρουάριο καθώς μεταναστεύουν στη χώρα μας τον Απρίλη!
Σε ό,τι αφορά τα επίμαχα υδρόβια είδη, για όλα τα οποία το κυνήγι πρέπει να λήγει πριν τη μετανάστευση προς τους τόπους αναπαραγωγής τους (μέσα-τέλη Ιανουαρίου), οι αλλαγές στη ρυθμιστική αποτελούν προσβολή για την οικολογική σκέψη. Από τα πέντε είδη για τα όποια η κυνηγητική περίοδος θα λήξει νωρίτερα, η Σαρσέλα έρχεται στη χώρα μας μετά τα μέσα Φεβρουαρίου, η Τσικνόπαπια, η Νερόκοτα και το Μπεκατσίνι δεν αποτελούν ιδιαίτερα δημοφιλή θηράματα, ενώ το καθεστώς για τα επίμαχα είδη (Σφυρίχταρι, Σουβλόπαπια, Φαλαρίδα και Ασπρομέτωπη χήνα) παραμένει ως είχε, δίνοντας έτσι την κάλυψη στους λαθροθήρες να θηρεύουν τη δημοφιλή Πρασινοκέφαλη πάπια και το Κιρκίρι παράνομα εκείνο το σημαντικό 10ημερο. Η παράνομη θήρα των ειδών, κυρίως κατά τη διάρκεια του επίμαχου 10ημέρου, αποδείχτηκε από έρευνα του ίδιου του Υπουργείου το 20081.
Τέλος, δε θα πρέπει να παραλειφθεί ότι το νέο Υπουργείο επικαλείται αδημοσίευτες μελέτες, ενώ το ίδιο έχει εκπονήσει την προαναφερθείσα ανεξάρτητη έρευνα η οποία πρότεινε τη λήξη κυνηγιού για όλα τα υδρόβια είδη την 31/01, όπως άλλωστε και το αρμόδιο διοικητικό τμήμα του ίδιου του Υπουργείου, την οποία ο κος Υπουργός αγνόησε.
Δυστυχώς, όπως αναφέρει σε ανακοίνωση της η ΚΣΕ, οι κυνηγοί «έδωσαν» κάτι ασήμαντο, ενώ ο νέος Υπουργός παραμένει... “προσωπικά υπέρμαχος της μείωσης της κυνηγετικής δραστηριότητας” χωρίς ωστόσο κανένα πρακτικό αντίκτυπο.
Απαύγασμα αυτής της πολιτικής προσέγγισης είναι η συμβολική δράση καταστροφής παράνομων ηχομιμητικών συσκευών από τον κο Τσιρώνη, όταν ταυτόχρονα επιτρέπει το κυνήγι που αποτελεί προπέτασμα για την οργανωμένη και κερδοφόρα λαθροθηρία πάπιας στη Ζώνη Α του Εθνικού Πάρκου υγροτόπων Αμβρακικού.
Η λαϊκή ρήση “τα πολλά λόγια είναι φτώχεια” αποδεικνύεται, δυστυχώς, η πλέον κατάλληλη να χαρακτηρίσει τα φετινά «παζάρια» που έγιναν για τη ρυθμιστική κυνηγιού.
«Δυστυχώς η ελληνική Πολιτεία αποδεικνύει ότι με τις πολιτικές της οδηγείται για ακόμη μία φορά αυτοβούλως σε παραβίαση της ευρωπαϊκής νομοθεσίας για την προστασία των άγριων πουλιών, κάτι που αναπόφευκτα, θα της επιφέρει στο μέλλον κυρώσεις», τονίζει ο Γιώργος Σγούρος, Διευθυντής της Ορνιθολογικής.
Περισσότερες πληροφορίες:
Μαλαμώ Κορμπέτη, Συντονίστρια θεμάτων πολιτικής περιβάλλοντος, τηλ.: 210 8228704
Η νέα ετήσια ρυθμιστική απόφαση για τον τρόπο διεξαγωγής του κυνηγιού στην Ελλάδα ήταν μια ευκαιρία για τον κύριο Τσιρώνη να επιδείξει το ήθος και τη λογική που αντιστοιχεί σε έναν πολιτευτή με οικολογική συγκρότηση. Φαίνεται όμως ότι η ατζέντα για το περιβάλλον έχει περάσει πια οριστικά στα «αζήτητα». Το οποιοδήποτε πολιτικό κόστος κρίθηκε «ασήκωτο» σε σχέση με τα οικονομικά και πολιτικά συμφέροντα που διακυβεύονται, ενώ πάντα καραδοκεί η «απειλή» ότι μια εσωκομματική διαφωνία θα προκαλέσει ρωγμή στο κυβερνητικό σχήμα. Ως αποτέλεσμα, η περιβαλλοντική πολιτική, η οποία και θα διαχώριζε τη σημερινή κυβέρνηση από τις προηγούμενες χωρίς κανένα οικονομικό κόστος, παραμένει απαράλλακτη, με μεγάλο χαμένο στην προκειμένη περίπτωση τα άγρια πουλιά της Ελλάδας.
 |
| Τρυγόνι (Streptopelia turtur) |
Σε ό,τι αφορά τα επίμαχα υδρόβια είδη, για όλα τα οποία το κυνήγι πρέπει να λήγει πριν τη μετανάστευση προς τους τόπους αναπαραγωγής τους (μέσα-τέλη Ιανουαρίου), οι αλλαγές στη ρυθμιστική αποτελούν προσβολή για την οικολογική σκέψη. Από τα πέντε είδη για τα όποια η κυνηγητική περίοδος θα λήξει νωρίτερα, η Σαρσέλα έρχεται στη χώρα μας μετά τα μέσα Φεβρουαρίου, η Τσικνόπαπια, η Νερόκοτα και το Μπεκατσίνι δεν αποτελούν ιδιαίτερα δημοφιλή θηράματα, ενώ το καθεστώς για τα επίμαχα είδη (Σφυρίχταρι, Σουβλόπαπια, Φαλαρίδα και Ασπρομέτωπη χήνα) παραμένει ως είχε, δίνοντας έτσι την κάλυψη στους λαθροθήρες να θηρεύουν τη δημοφιλή Πρασινοκέφαλη πάπια και το Κιρκίρι παράνομα εκείνο το σημαντικό 10ημερο. Η παράνομη θήρα των ειδών, κυρίως κατά τη διάρκεια του επίμαχου 10ημέρου, αποδείχτηκε από έρευνα του ίδιου του Υπουργείου το 20081.
Τέλος, δε θα πρέπει να παραλειφθεί ότι το νέο Υπουργείο επικαλείται αδημοσίευτες μελέτες, ενώ το ίδιο έχει εκπονήσει την προαναφερθείσα ανεξάρτητη έρευνα η οποία πρότεινε τη λήξη κυνηγιού για όλα τα υδρόβια είδη την 31/01, όπως άλλωστε και το αρμόδιο διοικητικό τμήμα του ίδιου του Υπουργείου, την οποία ο κος Υπουργός αγνόησε.
Δυστυχώς, όπως αναφέρει σε ανακοίνωση της η ΚΣΕ, οι κυνηγοί «έδωσαν» κάτι ασήμαντο, ενώ ο νέος Υπουργός παραμένει... “προσωπικά υπέρμαχος της μείωσης της κυνηγετικής δραστηριότητας” χωρίς ωστόσο κανένα πρακτικό αντίκτυπο.
Απαύγασμα αυτής της πολιτικής προσέγγισης είναι η συμβολική δράση καταστροφής παράνομων ηχομιμητικών συσκευών από τον κο Τσιρώνη, όταν ταυτόχρονα επιτρέπει το κυνήγι που αποτελεί προπέτασμα για την οργανωμένη και κερδοφόρα λαθροθηρία πάπιας στη Ζώνη Α του Εθνικού Πάρκου υγροτόπων Αμβρακικού.
Η λαϊκή ρήση “τα πολλά λόγια είναι φτώχεια” αποδεικνύεται, δυστυχώς, η πλέον κατάλληλη να χαρακτηρίσει τα φετινά «παζάρια» που έγιναν για τη ρυθμιστική κυνηγιού.
«Δυστυχώς η ελληνική Πολιτεία αποδεικνύει ότι με τις πολιτικές της οδηγείται για ακόμη μία φορά αυτοβούλως σε παραβίαση της ευρωπαϊκής νομοθεσίας για την προστασία των άγριων πουλιών, κάτι που αναπόφευκτα, θα της επιφέρει στο μέλλον κυρώσεις», τονίζει ο Γιώργος Σγούρος, Διευθυντής της Ορνιθολογικής.
1Καζαντζίδης, Σ. και Μ. Νοίδου (συντονιστές έκδοσης) 2008. Προσδιορισμός της φαινολογίας μετανάστευσης των θηρεύσιμων υδρόβιων πουλιών – Τελική αναφορά. Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων – Γενική Γραμματεία Δασών και Φυσικού Περιβάλλοντος – Εθνικό Ίδρυμα Αγροτικής Έρευνας (ΕΘΙΑΓΕ) – Ινστιτούτο Δασικών Ερευνών, Θεσσαλονίκη.
Περισσότερες πληροφορίες:
Μαλαμώ Κορμπέτη, Συντονίστρια θεμάτων πολιτικής περιβάλλοντος, τηλ.: 210 8228704
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου
*** Τα ανώνυμα σχόλια δεν θα δημοσιεύονται πάντα. ***