Οι Δασικές Συνδικαλιστικές Οργανώσεις και όλοι οι εργαζόμενοι στις Δασικές Υπηρεσίες της χώρας εκφράζουμε τη βαθιά μας θλίψη και τα θερμά συλλυπητήρια στις οικογένειες των θυμάτων, καθώς και την αμέριστη συμπαράσταση μας στους πληγέντες από την καταστροφική πλημμύρα στη Δυτική Αττική.
Με αφορμή αυτό το τραγικό γεγονός και κάτω από το συγκλονιστικό βάρος των απωλειών ανθρώπινων ζωών, την τεράστια καταστροφή περιουσιών και τις εκατοντάδες οικογένειες που έμειναν άστεγες οφείλουμε σαν ελάχιστο χρέος τιμής στους ανθρώπους αυτούς να τονίσουμε και να αναδείξουμε τις αιτίες που προκαλούν αυτές τις τραγωδίες.
Ασφαλώς μπορούμε να μιλήσουμε για άναρχη και μονομερή ανάπτυξη του οικιστικού ιστού σε πολλές και πυκνοκατοικημένες σήμερα περιοχές της χώρας, χωρίς μελέτη του υδατικού δυναμικού της ευρύτερης περιοχής, χωρίς πρόβλεψη και χωρίς εκτίμηση του όποιου ενδεχόμενου φυσικού κινδύνου.
Μπορούμε να μιλήσουμε για μπαζωμένα ρέματα και χειμάρρους, που υποτιμήθηκαν σαν φυσικοί αποδέκτες ύδατος και αντιμετωπίστηκαν στη λογική της μηχανικού περιορισμού τους ή της εξαφάνισής και της μετατροπής τους σε τεχνικούς αγωγούς όμβριων υδάτων ή ακόμη χειρότερα σε δρόμους και οικόπεδα …
Μπορούμε να μιλήσουμε για τη νοοτροπία του εύκολου κέρδους, της αντιπαροχής και του βολέματος που χαρακτήρισε ολόκληρες γενιές συμπολιτών μας, τη νοοτροπία της καταπάτησης δημόσιας δασικής γης για αυθαίρετη δόμηση. Μπορούμε να μιλήσουμε για τα χιλιάδες στρέμματα που καίγονται κάθε χρόνο, για τη διάβρωση και την απώλεια παραγωγικών εδαφών, για την απερήμωση και την κλιματική αλλαγή.
Οφείλουμε όμως εκτός από τις παραπάνω αρνητικές επισημάνσεις, που αποτελούν «την κορυφή του παγόβουνου», στις οποίες και αποδίδεται το πρόβλημα που γίνεται άμεσα αντιληπτό λόγω των συνεπειών του, να δούμε τη βασική αλλά υποτιμημένη από την πολιτεία αιτία αυτών των φαινομένων, που εστιάζεται στην κακή διαχείριση ή και την πλήρη εγκατάλειψη των «λεκανών απορροής» των υδάτινων ρευμάτων, των χειμάρρων και των ποταμών, του χώρου δηλαδή μέσα στον οποίο ξεκινάει να δημιουργείται το χειμαρρικό πρόβλημα. Του χώρου που ρυθμίζει με φυσικό τρόπο και ανάλογα με την κατάσταση του, είτε την δυναμική απορρόφηση είτε και τη ραγδαία επιφανειακή απορροή του νερού, οδηγώντας σε καταστροφικά αποτελέσματα στα κατάντη των περιοχών αυτών.
Είναι βέβαιο ότι η επαναλαμβανόμενη καταστροφή της εν γένει δασικής βλάστησης στις λεκάνες απορροής, είτε εξαιτίας των δασικών πυρκαγιών είτε λόγω της υπερβόσκησής τους, είτε λόγω της αυθαίρετης αλλαγής χρήσης, ακόμη δε και από μικρά ή μεγαλύτερα τεχνικά έργα και παρεμβάσεις που δεν μελετήθηκαν επαρκώς, αποτελεί τη βασικότερη αιτία του προβλήματος. Από τα ανάντη στα ορεινά ξεκινάει το πρόβλημα και γιγαντώνεται στη φυσική του εξέλιξη προς τα κατάντη, ανάλογα βέβαια και με τις αυθαιρεσίες που έχουν υλοποιηθεί και έχουν αλλοιώσει τη φυσική πορεία των ρεμάτων.
Η πολιτεία οφείλει να ανακαλύψει τη δασοπονία ξανά. Να δώσει την πρέπουσα βαρύτητα στη διαχείριση των λεκανών απορροής. Με μελετημένα και στοχευμένα στην αποκατάσταση αυτών των ευαίσθητων περιοχών αναδασωτικά προγράμματα, με ορεινά υδρονομικά έργα διευθέτησης των χειμάρρων, με σταθεροποίηση των πρανών και των δασικών εδαφών με τεχνικά έργα και φυτεύσεις.
Από εκεί πρέπει να ξεκινήσει η θεραπεία του προβλήματος της συχνότητας και της καταστροφικότητας των πλημμυρικών φαινομένων και εκεί πρέπει να αναζητηθεί πρωτίστως ο τρόπος για τη μείωση του κινδύνου απωλειών και καταστροφών σαν και αυτές που βιώσαμε. Στην αποκατάσταση με επιστημονικό τρόπο της υδρονομικής λειτουργικότητας των «λεκανών απορροής» των χειμάρρων.
Απαιτείται για το λόγο αυτό να αρχίσει επιτέλους η Πολιτεία μια συστηματική αντιμετώπιση των αναγκών διευθέτησης των χειμάρρων της χώρας μας. Είναι πλέον απόλυτη ανάγκη να στηριχτούν μέσω των Δασικών Υπηρεσιών της χώρας μας έργα και δράσεις που έχουν ξεχαστεί. Ας ξεφύγουμε επιτέλους από τη λογική του μηχανικού και τυποποιημένου εγκιβωτισμού των ελεύθερων αγωγών νερού στα κατάντη και ας περάσουμε στη λογική της διαχείρισης του φυσικού περιβάλλοντος στον ορεινό χώρο, εκεί που δημιουργείται το πρόβλημα, διαμορφώνοντας συνθήκες μείωσης της χειμαρρικότητας και συγκράτησης του νερού και των φερτών υλών.
Σε ότι αφορά στη διαχείριση του προβλήματος στα πεδινά, η σύγχρονη διεθνής προσέγγιση στη ζήτημα των ρεμάτων, ενισχύει την αποκάλυψη των κλειστών ρεμάτων (daylighting) και την οικο-μηχανική επέμβαση (Bioengineering). Αυτά έχουν ιδιαίτερη σημασία στις πόλεις και στους οικισμούς όπου και πρέπει να εντάσσονται τα ρέματα, ως φυσικά στοιχεία, επιτρέποντας στα μεγάλα πλημμυρικά φορτία που παρατηρούνται κάθε 50 ή 100 χρόνια να διέρχονται χωρίς προβλήματα και να εκτονώνονται σε μεγαλύτερους υδάτινους αποδέκτες και όχι στον αστικό ιστό.
Το επιστημονικό δυναμικό της Χώρας θα σταθεί δίπλα σε αυτή την προσπάθεια της πολιτείας.
ΓΙΑ ΤΑ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΑ ΣΥΜΒΟΥΛΙΑ
Π.Ε.Δ.Δ.Υ.
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΜΠΟΚΑΡΗΣ
Ο ΓΕΝΙΚΟΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΓΚΟΥΝΤΟΥΦΑΣ
Ε.Ε.Δ.Δ.Υ.
Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΑΝΤΙΓΟΝΗ ΚΑΡΑΔΟΝΤΑ
Η ΓΕΝΙΚΗ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ ΣΟΦΙΑ ΚΟΛΛΑΡΟΥ
Π.Ο.Δ.Δ.Υ.
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΔΙΑΣ
Ο ΓΕΝΙΚΟΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΦΛΩΤΣΙΟΣ
Πηγή: dasarxeio.com
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου
*** Τα ανώνυμα σχόλια δεν θα δημοσιεύονται πάντα. ***