Διαδήλωση κατοίκων ενάντια στην αστυνομοκρατία

Αιφνιδιαστική και ασυνήθιστη (για την μίζερη πραγματικότητα του δήμου) ήταν η συγκέντρωση που πραγματοποιήθηκε την Κυριακή 14 Μάρτη στην πλατεία της Ραφήνας. Η συγκέντρωση οργανώθηκε αυθόρμητα από κατοίκους του δήμου, με κάλεσμα στο facebook στα πλαίσια της πανελλαδικής καμπάνιας ΠΟΝΑΩ!.

«Στις 14/3 καλούμε πολίτες, τοπικούς φορείς και συλλογικότητες σε συγεντρώσεις στις πλατείες των γειτονιών μας, σε όλη την Ελλάδα. Να φωνάξουμε ένα μεγάλο "ΩΣ ΕΔΩ!" στον κρατικό αυταρχισμό και την καταστολή, να διεκδικήσουμε την ελευθερία μας και τα δικαιώματά μας σε όλες τις γειτονιές!» έγραφε το κάλεσμα, που συσπείρωσε, τελικά, πάνω από 100 κατοίκους, στην πλειοψηφία πολύ νέους. Τα πανό τους και τα συνθήματα που φώναζαν έδιναν πεντακάθαρα το στίγμα μιας μη συμβατικής συγκέντρωσης:

• Οι πλατείες είναι για να γελάω, όχι για να πονάω.
• Ούτε στη Ραφήνα, ούτε πουθενά, έξω οι μπάτσοι από κάθε γειτονιά.
• Λεφτά για την υγεία/παιδεία, όχι για την αστυνομία.

Μετά την συγκέντρωση ακολούθησε πορεία μέσα στην πόλη της Ραφήνας που κατέληξε στο Δημαρχείο όπου οι διαδηλωτές ανάρτησαν τα πανό τους.

Είναι σημαντικό να αναφερθεί ότι το σύνθημα που βροντοφώναζαν οι διαδηλωτές πλησιάζοντας στο Δημαρχείο ήταν «Μπάτσοι, Μπουρνούς, νεοναζί, όλα τα καθάρματα δουλεύουνε μαζί». Ο δήμαρχος καλώς να θερίσει τα επίχειρα της σποράς του.


Η πορεία φτάνει στο Δημαρχείο Ραφήνας
(To password για την προβολή του video είναι ponao)
Και βέβαια δεν γίνεται να μην σχολιάσουμε δύο παραλειπόμενα της διαδήλωσης:

1. Το σάϊτ του τοπικού «Völkischer Beobachter» ανάρτησε βίντεο της συγκέντρωσης στο οποίο ακούγεται η επικοινωνία αστυνομικής μοτορόλας. Εύκολα συνάγεται ποιοι είναι συνεργάτες του σάϊτ. Η ιστορία του είναι γνωστή, δεν μας εκπλήσσει.

2. Μία ώρα μετά την διαδήλωση ο δήμαρχος ανέβασε μια ευχετήρια κάρτα στο facebook, για την Σαρακοστή (βλ. screenshot). Στην ανάρτησή του προδιαθέτει, προμηνύει, απειλεί(;) για μια «κοινωνική κάθαρση» (τίνων άραγε;) προκειμένου να εφαρμόζει ανεμπόδιστα τα καταστροφικά για το φυσικό περιβάλλον –τα δάση και τα ρέματα– «σχέδια» και «όνειρά» του. Του ευχόμαστε ολόψυχα: όνειρα ξινά!

Ανάμεσα στις ευχές/αξίες του περιλαμβάνει και την εύνοια. Στον Δήμο του ρουσφετιού σε κάθε αυθαιρεσία, γλώσσα λανθάνουσα τα αληθή λέγει. Στο Λεξικό της κοινής νεοελληνικής του Ιδρύματος Μ. Τριανταφυλλίδη ως εύνοια ορίζεται το «ιδιαίτερο ενδιαφέρον για προστασία ή για υποστήριξη, που δείχνει απέναντι σε κάποιον ένα υψηλά ιστάμενο πρόσωπο ή μια ομάδα ανθρώπων που διαθέτει κάποια ισχύ». Στα Ηθικά Νικομάχεια του Αριστοτέλη: «Ἡ δ’ εὔνοια φιλίᾳ μὲν ἔοικεν, οὐ μὴν ἐστί γε φιλία ... Ἀλλ’ οὐδὲ φίλησίς ἐστιν ... ὁ μὲν γὰρ εὐεργετηθεὶς ἀνθ’ ὧν πέπονθεν ἀπονέμει τὴν εὔνοιαν, τὰ δίκαια δρῶν· ὁ δὲ βουλόμενός τιν’ εὐπραγεῖν, ἐλπίδα ἔχων εὐπορίας δι’ ἐκείνου, οὐκ ἔοικ’ εὔνους ἐκείνῳ εἶναι, ἀλλὰ μᾶλλον ἑαυτῷ, καθάπερ οὐδὲ φίλος, εἰ θεραπεύει αὐτὸν διά τινα χρῆσιν». Ζούμε ομολογουμένως σ' έναν Δήμο φαυλότητας!