Κι ακολούθησε η σφαγή των νηπίων…

Χριστούγεννα!  Κι όπως λέει ο ευαγγελικός μύθος του Ματθαίου, τη γέννηση του θεανθρώπου ακολούθησε η ημέρα της σφαγής χιλιάδων νηπίων απ’ τον Ηρώδη (29 Δεκέμβρη) — κάπου δεκατέσσερις χιλιάδες. Κι αυτή τη σφαγή την ξεχνάμε… Ίσως γιατί, πέρα απ’ το μύθο, συνηθίσαμε στις σφαγές· γιατί δεν ήταν η πρώτη, αφού πριν απ’ αυτή είχαν προηγηθεί χιλιάδες τέτοιες σφαγές κατ’ εντολήν του επουράνιου Κυρίου και των πάντα ευλογημένων από Αυτόν εγκόσμιων Εξουσιών, ούτε η τελευταία, αφού μέχρι αυτή τη στιγμή συνεχίζουν να διαπράττονται χιλιάδες άλλες, με πιο πρόσφατες αυτές στη Μέση Ανατολή και στην Αφρική, όπου, στο όνομα του Θεού (των Χριστιανών, των Μουσουλμάνων, των όποιων Άλλων της παγκόσμιας θρησκευτικής μυθολογίας…) και για τα συμφέροντα των Κυρίαρχων του Κόσμου αλληλοσφάζονται οι πιστοί που θεωρούν ως θεάρεστο το πρόσθετο καθήκον να σφάξει ο ένας τα παιδιά του άλλου. Κάτι σαν θρησκευτικό bonus δηλαδή, που διευκολύνει την πρόσβαση στον Παράδεισο των θεών τους.

Πριν απ’ τον Ηρώδη, που μυθολογείται χριστιανικώς πως διέταξε τη σφαγή των νηπίων όταν πληροφορήθηκε πως γεννήθηκε ο νέος βασιλιάς των Ιουδαίων και ανησύχησε πως θα χάσει το θρόνο, είχε προηγηθεί ο ίδιος ο θεός των Χριστιανών, που τον συναντάμε σε πλείστες περιπτώσεις της Αγίας Γραφής να απευθύνεται άμεσα στον εκλεκτό του λαό και να διατάζει πλήθος γενοκτονικών σφαγών, όπως αυτές που αναφέρονται στο Δευτερονόμιο ή στον Ιησού του Ναυή:

«1. Όταν Κύριος ο Θεός σου σε φέρει στη γη που πας για να κληρονομήσεις [βλ. να κατακτήσεις] και εκδιώξει έθνη πολλά από μπροστά σου, τους Χετταίους και τους Γεργεσαίους και τους Αμορραίους και τους Χαναναίους και τους Φερεζαίους και τους Ευαίους και τους Ιεβουσαίους, επτά έθνη μεγαλύτερα και δυνατότερά σου· 2. και όταν Κύριος ο Θεός σου παραδώσει αυτούς μπροστά σου (…) να τους εξολοθρεύσεις ολοκληρωτικά· να μην κάνεις συνθήκη μαζί τους ούτε να δείξεις έλεος καθόλου», λέει ο Κύριος στο Μωυσή (Δευτερονόμιο 7:1-2), κι ελπίζω να μην εξοργιστεί και με κεραυνώσει, που Τον βάζω να μιλάει σε απλά ελληνικά. Κι ύστερα, όπως αγιογραφικώς μυθολογείται, ακολουθεί ο Ιησούς του Ναυή κι ο εκλεκτός λαός του Κυρίου που, εκτελώντας πιστά τις εντολές Του, γενοκτονούν χριστιανικώς και κατ’ επανάληψη σε βάρος των παραπάνω εθνών και διαφόρων άλλων λαών, σαν αυτόν της Γαι:

«24. Και αφού ο Ισραήλ ετελείωσε φονεύων πάντας τους κατοίκους της Γαί εν τη πεδιάδι εκ τη ερήμω, όπου κατεδίωκον αυτούς, και έπεσον πάντες εν στόματι μαχαίρας, εωσού εξωλοθρεύθησαν, επέστρεψε πας ο Ισραήλ εις την Γαί και επάταξαν αυτήν εν στόματι μαχαίρας. 25. Και πάντες οι πεσόντες εν τη ημέρα εκείνη, άνδρες τε και γυναίκες, ήσαν δώδεκα χιλιάδες, πάντες οι άνθρωποι της Γαί. 26. Και δεν έσυρεν ο Ιησούς οπίσω την χείρα αυτού, την οποίαν εξέτεινε με την λόγχην, εωσού εξωλόθρευσε πάντας τους κατοίκους της Γαί. 27. Μόνον τα κτήνη και τα λάφυρα της πόλεως εκείνης ελαφυραγώγησεν ο Ισραήλ εις εαυτόν, κατά τον λόγον του Κυρίου, τον οποίον προσέταξεν εις τον Ιησούν. 28. Και κατέκαυσεν ο Ιησούς την Γαί, και κατέστησεν αυτήν σωρόν παντοτεινόν αοίκητον έως της ημέρας ταύτης.» (Ιησούς του Ναυή 8:24-28, κείμενο Βάμβα.) «Μόνον τα κτήνη…», τελικά, άφηναν ζωντανά αυτά τα κτήνη του Κυρίου. Και μάλιστα, για να γίνει πιο… θεϊκό το έργο τους, συναντάμε σε άλλα επεισόδια να συμμετέχει άμεσα στη σφαγή και ο ίδιος ο Κύριος… πετροβολώντας. Άσε που, όταν του ’κανε κέφι σταματούσε τον ήλιο και τη σελήνη για να βλέπουν οι «εκλεκτοί» και να σφάζουν καλύτερα:

«10 Και κατετρόπωσεν αυτούς ο Κύριος έμπροσθεν του Ισραήλ, και επάταξαν αυτούς εν σφαγή μεγάλη εν Γαβαών, και κατεδίωξαν αυτούς εις την οδόν την αναβαίνουσαν προς Βαιθωρών, και κατέκοπτον αυτούς έως Αζηκά και έως Μακκηδά. 11 Και ενώ, φεύγοντες απ’ έμπροσθεν του Ισραήλ, ήσαν εν τη καταβάσει της Βαιθωρών, ο Κύριος έρριψεν εκ του ουρανού κατ’ αυτών λίθους μεγάλους έως Αζηκά, και απέθανον· περισσότεροι ήσαν οι αποθανόντες εκ των λίθων της χαλάζης, παρ’ όσους οι υιοί Ισραήλ κατέκοψαν εν μαχαίρα. 12 Τότε ελάλησεν ο Ιησούς προς τον Κύριον, καθ’ ην ημέραν ο Κύριος παρέδωκε τους Αμορραίους έμπροσθεν των υιών Ισραήλ, και είπεν ενώπιον του Ισραήλ, Στήθι, ήλιε, επί την Γαβαών, και συ, σελήνη, επί την φάραγγα Αιαλών. 13 Και ο ήλιος εστάθη και η σελήνη έμεινεν, εωσού ο λαός εξεδικήθη τους εχθρούς αυτού. Δεν είναι τούτο γεγραμμένον εν τω βιβλίω του Ιασήρ; Και εστάθη ο ήλιος εν τω μέσω του ουρανού, και δεν έσπευσε να δύση έως μιας ολοκλήρου ημέρας.» [Ιησούς του Ναυή 10:8-13, (κείμενο Βάμβα).] Κι οι σφαγές αυτές, με μαγικά θεϊκά κόλπα ή χωρίς αυτά, συνεχίστηκαν πανομοιότυπες, μέχρι «να εξολοθρευτεί παν το έχον πνοήν» :

«28 Και εν εκείνη τη ημέρα εκυρίευσεν ο Ιησούς την Μακκηδά, και επάταξεν εν στόματι μαχαίρας αυτήν και τον βασιλέα αυτής· εξωλόθρευσεν αυτούς και πάσας τας ψυχάς τας εν αυτή· δεν αφήκεν υπόλοιπον· και έκαμεν εις τον βασιλέα της Μακκηδά, καθώς έκαμεν εις τον βασιλέα της Ιεριχώ. 29 Και διέβη ο Ιησούς, και πας ο Ισραήλ μετ’ αυτού, εκ Μακκηδά εις Λιβνά και επολέμει την Λιβνά. 30 Και παρέδωκεν ο Κύριος και αυτήν και τον βασιλέα αυτής εις την χείρα του Ισραήλ· και επάταξεν εν στόματι μαχαίρας αυτήν και πάσας τας ψυχάς τας εν αυτή· δεν αφήκεν εν αυτή υπόλοιπον· και έκαμεν εις τον βασιλέα αυτής, καθώς έκαμεν εις τον βασιλέα της Ιεριχώ. 31 Και διέβη ο Ιησούς, και πας ο Ισραήλ μετ’ αυτού, εκ Λιβνά εις Λαχείς, και εστρατοπέδευσε κατέναντι αυτής και επολέμει αυτήν. 32 Και παρέδωκεν ο Κύριος την Λαχείς εις την χείρα του Ισραήλ, και εκυρίευσεν αυτήν την δευτέραν ημέραν, και επάταξεν εν στόματι μαχαίρας αυτήν και πάσας τας ψυχάς τας εν αυτή, κατά πάντα όσα έκαμεν εις την Λιβνά. 33 Τότε ανέβη Ωράμ ο βασιλεύς της Γεζέρ διά να βοηθήση την Λαχείς· και ο Ιησούς επάταξεν αυτόν και τον λαόν αυτού, εωσού δεν αφήκεν εις αυτόν υπόλοιπον. 34 Και διέβη ο Ιησούς, και πας ο Ισραήλ μετ’ αυτού, εκ Λαχείς εις Εγλών, και εστρατοπέδευσαν κατέναντι αυτής και επολέμουν αυτήν· 35 και εκυρίευσαν αυτήν εν τη ημέρα εκείνη, και επάταξαν αυτήν εν στόματι μαχαίρας· και εξωλόθρευσεν εν εκείνη τη ημέρα πάσας τας ψυχάς τας εν αυτή, κατά πάντα όσα έκαμεν εις την Λαχείς. 36 Και ανέβη ο Ιησούς, και πας ο Ισραήλ μετ’ αυτού, εξ Εγλών εις Χεβρών, και επολέμουν αυτήν· 37 και εκυρίευσαν αυτήν και επάταξαν εν στόματι μαχαίρας αυτήν και τον βασιλέα αυτής και πάσας τας πόλεις αυτής και πάσας τας ψυχάς τας εν αυτή· δεν αφήκεν υπόλοιπον· κατά πάντα όσα έκαμεν εις την Εγλών· και εξωλόθρευσεν αυτήν και πάσας τας ψυχάς τας εν αυτή. 38 Και έστρεψεν ο Ιησούς, και πας ο Ισραήλ μετ’ αυτού· εις Δεβείρ και επολέμουν αυτήν· 39 και εκυρίευσεν αυτήν και τον βασιλέα αυτής και πάσας τας πόλεις αυτής· και επάταξαν αυτούς εν στόματι μαχαίρας και εξωλόθρευσαν πάσας τας ψυχάς τας εν αυτή, δεν αφήκεν υπόλοιπον· καθώς έκαμεν εις την Χεβρών, ούτως έκαμεν εις την Δεβείρ και εις τον βασιλέα αυτής· και καθώς έκαμεν εις την Λιβνά και εις τον βασιλέα αυτής. 40 Ούτως επάταξεν ο Ιησούς πάσαν την γην την ορεινήν και την μεσημβρινήν και την πεδινήν και την Ασδώθ και πάντας τους βασιλείς αυτών· δεν αφήκεν υπόλοιπον, αλλ’ εξωλόθρευσε παν το έχον πνοήν, καθώς προσέταξε Κύριος ο Θεός του Ισραήλ.» (Ιησούς του Ναυή 10:28-40, ό.π.) [Οι υπογραμμίσεις δικές μου.]

Θου, Κύριε, φυλακή τω στόματί μου, κι ας σταματήσουμε εδώ την αναφορά μας στα χριστιανικά γενοκτονικά επεισόδια, μια και η πρόθεσή μας δεν είναι —προς Θεού!— να θίξουμε τον Κύριο και τους εκλεκτούς του φονιάδες, αλλά να δείξουμε πως οι Σφαγές εν γένει, και ανάμεσά τους οι σφαγές των νηπίων, είναι μια πολύ παλιά και συνηθισμένη ιστορία που συνεχίζεται μέχρι σήμερα και που δεν αφορά μόνο τον Ηρώδη, αλλά περιλαμβάνει ακόμα και τον ίδιο τον Πανάγαθο και προπάντων τους εκλεκτούς χριστιανούς φονιάδες Του που εξουσιάζουν τον Κόσμο. Ιδίως αυτούς! Οι οποίοι, μάλιστα, συνεχίζουν να συνομιλούν μαζί Του, όπως δημοσιεύεται κατά καιρούς (βλ. Μπους, Σαμαράς και άλλοι) και να εκτελούν σαν τον Μωυσή και τον Ιησού του Ναυή τις εντολές Του. Μέχρι «να μην αφήσουν κανένα υπόλοιπο, αλλά να εξολοθρεύσουν παν το έχον πνοήν», καθώς προσέταξε ο θεός τους και απαιτούν τα συμφέροντά τους· μέχρι να τους πάρει ο διάολος, δηλαδή ο επαναστατημένος λαός, μια και ο άλλος της θρησκείας είναι παραμύθι, χρήσιμο μόνο για τα Ιερατεία της Εξουσίας και τους φονιάδες της.

Πηγή: Ο Άπατρις της Πάτρας